شعرطنز(شيك پوش)
شعرطنز(شيك پوش)
ز بعد اندكي گشتم روانه
ولي قبلش زدم بر زلف شانه
به بازار پر از كالا رسيدم
بديدم آنچه تا حالا نديدم
لباساي عجيب و تنگ و پاره
نداره كار ما هم استخاره
يكي از اون طرف داد زد كه آقا
نرو اون ور بيا اين ور تو حالا
عجب خوش هيكلي خوش تيپ و رويي
چه پاهايي، سري،به به چه مويي!
قيافه ت خيلي شكل تام كروزه
دماغت كه نگو جاش هست تو موزه
ولي اين تيپ و اين هيكل كه داري
چرا اين پالونا رو در نياري؟
بيا من يك لباس شيك دارم
كمر باز و كمر باريك دارم
به جون جفتمون ديشب رسيده
كسي اينجا نظيرش رو نديده
مدين چين و مدين ايران كه نيستش
گمو نم اندازه ت هست سايز بيستش
تو اين روزا كه مد شد شلوار جين
نياوردم من اجناسم رو از چين
خودم رفتم از اون ور بار آوردم
بلوز جينو با شلوار آوردم
نيگا آرمش واسه شيطون پرسته
كنارش صورت ميمون مسته
يه كم تنگه ولي خيلي باحاله
ديگه امل بودن با اين محاله
نخش رو از كنار نيل آوردن
وچون قايق نبود با فيل آوردن!
تو يونان و كنار قبر سقراط
خودم ديدم كه دوختش اين رو خياط
از اونجا بار زدن رفتن فرانسه
فروشش تو پاريس و نيس و لانسه
فقط سه تا از اينها اومد اين ور
يكي من دارم و دو تاي ديگر
يكيش تو بار كشتي بود كه شد غرق
يكيش هم گم شده ميگن كه تو شرق
بيا اين شلوارش،به به چه رنگي!
خوشم اومد كه تو خيلي زرنگي
بيا اين رو تنت كن اين شده مد
ولش كن هرچه بود و هرچه شد، شد
يه كم كوتاهه اما تيپ روزه
با اين ديگه نشي عمراً رفوزه!
سر زانوش نيگا كن وصله داره
همين ديشب ديدم تو ماهواره
يه كم بالاترش رو پاره كردن
نيگا به تيپاي ماهواره كردن
خلاصه قسمتت اين بود كه اينجا
بشي هم تيپ لاك پشتاي نينجا!
اگه هفتاد هزار تا بشمري زود
من و تو باهم اينجا مي كنيم سود
منم كه جو زده بودم شديداً
شمردم مبلغ و دادم سريعاً
***
آوردم خونه و پوشيدمش زود
به تيپ و هيكلم گفتم وري گود
موهام رو ژل زدم،روغن زدم روش
فضايي كردم و شد مثل خرگوش
ريشام رو نازك و كوتاه كردم
شبيه صورت روباه كردم
مثال حال و احوالم چنين بود
دليل شادي و شعفم به اين بود
علف بودم كه من را آب دادند
خري بودم،به من تيتاب دادند
چون اين بار اولين بار است تا حال
شدم از تيپ خود راضي و خوشحال
مامان از يك طرف ،بابا از اون ور
به من هي گير ميدن ميگن نشو خر
بيا شو از خر شيطون پياده
بپوش دو تا لباس صاف و ساده
چرا شلوار بلوزت تنگ تنگه؟
كي گفته ميمونه عكسش قشنگه؟
نبر با اين لباست آبرومون
بيا گوش كن كه اين هست آرزومون
شدم شاكي و داد و قال كردم
زدم بيرون و كلي حال كردم
نگاه مردمان شد سوي بنده
و هر بي جنبه اي ميكرد خنده!
تعجب بين ملت موج ميزد
غرورم هم سري بر اوج ميزد
در اين اثنا كه ميكردم سريع باد
به يكباره بيامد گشت ارشاد
جناب سروان شد از ماشين پياده
به من گفتش بيا اينجا تو شازده
در اين جا صورتم چون گچ سفيد شد
تكان دست و پاهايم چو بيد شد
به او گفتم خطايي من نكردم
چرا پس اينچنين تحقير گردم؟
به سوي كله ام كرد او اشاره
مگر تو داده اي مخ را اجاره؟
مگر لس آنجلس يا آنتالياست؟
مگر اينجا ميلان ايتالياست؟
عزيزم تيپ تو ايراد داره
گمونم كله ات هم باد داره
خلاف عفت و فرهنگ و دينه
اگه خواستي بدوني،جرمت اينه
حالا چون بار اول بود اين بار
تعهد ميدي و ميري پي كار
سوار ماشين ارشاد بودم
به ياد حرف آن استاد بودم
شريف است آدمي با جان آدم
نه اين تيپ فشن همخوان آدم!
اگر عقل و اگر كه هوش داري
اگر حتي به صورت جوش داري
رها كن مد گرايي،چون سراب است
به جان جفتمان خربزه آب است
نظر بده تا دلی را شاد کنی
نظر ندادی الهی باد کنی
